اتریوم و اتریوم کلاسیک

اتریوم (ETH) و اتریوم کلاسیک (ETC)، دو بلاکچین با ریشه های مشترک اما مسیرهای توسعه ای متفاوت هستند که درک تمایزات آن ها برای فعالان بازار رمزارزها ضروری است. این دو پروژه، اگرچه هر دو از مفاهیم قراردادهای هوشمند و برنامه های غیرمتمرکز بهره می برند، اما در فلسفه، الگوریتم اجماع و چشم انداز آینده تفاوت های بنیادینی دارند.

بازار ارزهای دیجیتال پیوسته در حال تکامل است و فهم عمیق پروژه های محوری مانند اتریوم و اتریوم کلاسیک، به کاربران، سرمایه گذاران و توسعه دهندگان کمک می کند تا تصمیمات آگاهانه تری اتخاذ کنند. شناخت تاریخچه انشعاب، تفاوت های فنی و تأثیر آن ها بر اکوسیستم بلاکچین، کلیدی برای ارزیابی پتانسیل و ریسک های هر یک است. این مقاله به بررسی جامع این دو پلتفرم می پردازد و جنبه های مختلف آن ها را از منظر فنی، فلسفی و اقتصادی تحلیل می کند تا بینشی روشن از جایگاه فعلی و آتی هر یک ارائه دهد.

۱. اتریوم: تولد یک انقلاب بلاکچینی

مفهوم اتریوم برای اولین بار در سال ۲۰۱۳ توسط ویتالیک بوترین، برنامه نویس جوان روسی-کانادایی، مطرح شد. ایده او فراتر از صرفاً یک ارز دیجیتال بود؛ بوترین به دنبال ساخت پلتفرمی جهانی برای اجرای قراردادهای هوشمند و برنامه های غیرمتمرکز (Decentralized Applications – DApps) بود. در ژوئیه ۲۰۱۵، اتریوم رسماً راه اندازی شد و به سرعت به یکی از تأثیرگذارترین پروژه ها در فضای بلاکچین تبدیل گشت. اتریوم به عنوان یک کامپیوتر جهانی شناخته می شود که قادر است کدهای برنامه نویسی را به صورت غیرمتمرکز، امن و بدون دخالت هیچ نهاد مرکزی اجرا کند.

نقش کلیدی در این شبکه را ارز دیجیتال اختصاصی آن، یعنی اتر (ETH)، ایفا می کند. اتر نه تنها به عنوان یک دارایی دیجیتال برای ذخیره ارزش یا مبادله استفاده می شود، بلکه به عنوان گس (Gas) یا سوخت لازم برای اجرای هرگونه عملیات، از جمله تراکنش ها و اجرای قراردادهای هوشمند، در شبکه اتریوم عمل می کند. فلسفه اصلی اتریوم در زمان راه اندازی، تأکید بر تغییرناپذیری بلاکچین بود؛ بدین معنا که یک بار ثبت شدن اطلاعات، آن ها را برای همیشه غیرقابل تغییر می کند.

۲. نقطه عطف تاریخی: داستان The DAO و ریشه های انشعاب اتریوم

۲.۱. The DAO چه بود و چرا اهمیت داشت؟

در سال ۲۰۱۶، جامعه اتریوم شاهد ظهور یکی از بلندپروازانه ترین پروژه های خود بود: The DAO (سازمان خودگردان غیرمتمرکز). The DAO به عنوان یک صندوق سرمایه گذاری جمعی غیرمتمرکز طراحی شده بود که به سرمایه گذاران امکان می داد در پروژه های نوپا رأی دهند و در سود آن ها شریک شوند. این پروژه به سرعت موفق شد بیش از ۱۵۰ میلیون دلار سرمایه (معادل حدود ۱۴٪ کل اتر موجود در آن زمان) را جذب کند و به یکی از بزرگترین پروژه های تاریخ کریپتو تبدیل شود. اهمیت The DAO نه تنها در حجم عظیم سرمایه اش بود، بلکه نشان دهنده پتانسیل واقعی اتریوم برای ساختاردهی به سازمان های کاملاً غیرمتمرکز بود.

۲.۲. هک The DAO: جرقه یک بحران هویتی

در ژوئن ۲۰۱۶، The DAO هدف یک حمله سایبری قرار گرفت. یک مهاجم با بهره برداری از یک آسیب پذیری در کد قرارداد هوشمند The DAO، موفق شد حدود ۵۰ میلیون دلار اتر را به یک آدرس کنترل شده توسط خود منتقل کند. این رویداد، که به هک The DAO شهرت یافت، جامعه اتریوم را در شوک فرو برد و یک بحران جدی هویتی را برای بلاکچین اتریوم به وجود آورد. سؤال اصلی این بود: آیا باید به اصل تغییرناپذیری بلاکچین پایبند بود و اجازه داد پول های سرقت شده برای همیشه از دسترس خارج شوند، یا باید برای بازگرداندن آن ها و اصلاح اشتباه در تاریخچه بلاکچین، دخالت کرد؟

هک The DAO نه تنها جامعه اتریوم را به دو دسته تقسیم کرد، بلکه بحث های عمیقی را درباره ماهیت واقعی تغییرناپذیری بلاکچین و حدود مداخله انسانی در آن به وجود آورد.

۲.۳. انشعاب شبکه: تولد اتریوم کلاسیک (ETC)

پس از هک، جامعه اتریوم به دو اردوگاه اصلی تقسیم شد: گروهی که معتقد بودند برای حفظ اعتماد و بازگرداندن وجوه، باید یک هارد فورک (Hard Fork) انجام شود. هارد فورک به معنای ایجاد یک نسخه جدید از بلاکچین است که در آن، تراکنش های هک شده به قبل از وقوع هک بازگردانده می شوند. این گروه، به رهبری ویتالیک بوترین، با رأی گیری اکثریت جامعه، به سمت انجام این هارد فورک حرکت کردند و بلاکچین جدیدی را ایجاد کردند که امروزه به نام اتریوم (Ethereum – ETH) شناخته می شود.

در مقابل، گروه اقلیتی معتقد بودند که کد قانون است (Code is Law). از نظر آن ها، ماهیت بلاکچین ایجاب می کند که حتی در صورت وجود نقص یا حمله، تاریخچه تراکنش ها هرگز نباید تغییر کند، چرا که این کار با اصل بنیادین تغییرناپذیری در تضاد است. این گروه تصمیم گرفتند به مسیر بلاکچین اصلی و بدون تغییر ادامه دهند. این بلاکچین که بر مبنای اصول اولیه و بدون بازگردانی تراکنش های The DAO کار می کند، اتریوم کلاسیک (Ethereum Classic – ETC) نام گرفت.

۳. تفاوت های بنیادین اتریوم (ETH) و اتریوم کلاسیک (ETC): مقایسه ای جزئی نگر

۳.۱. الگوریتم اجماع (Consensus Mechanism): قلب تپنده هر شبکه

اتریوم (ETH): اتریوم در سپتامبر ۲۰۲۲ با رویداد مهم The Merge، الگوریتم اجماع خود را از اثبات کار (Proof of Work – PoW) به اثبات سهام (Proof of of Stake – PoS) تغییر داد. در PoS، به جای ماینرها که با قدرت محاسباتی خود بلوک ها را استخراج می کنند، ولیدیتورها (Validators) با استیک کردن (قفل کردن) مقدار مشخصی از اتر خود در شبکه، تراکنش ها را تأیید و بلوک های جدید را تولید می کنند. این تغییر با هدف کاهش مصرف انرژی، افزایش مقیاس پذیری و بهبود امنیت شبکه انجام شد.

اتریوم کلاسیک (ETC): اتریوم کلاسیک به الگوریتم اثبات کار (PoW) وفادار مانده است. در PoW، ماینرها برای حل پازل های پیچیده محاسباتی با یکدیگر رقابت می کنند. اولین ماینری که پازل را حل کند، بلوک جدید را به بلاکچین اضافه کرده و پاداش دریافت می کند. ETC این رویکرد را به عنوان بخشی از فلسفه کد قانون است و تمرکز بر عدم تمرکزگرایی و امنیت اثبات شده PoW حفظ کرده است. این تفاوت در الگوریتم اجماع، پیامدهای مهمی برای مصرف انرژی، تمرکززدایی و امنیت هر دو شبکه دارد.

۳.۲. محدودیت عرضه (Supply Cap) و اقتصاد توکن

اتریوم (ETH): اتریوم دارای عرضه نامحدود است، اما با مکانیزم های جدیدی نظیر EIP-1559، بخشی از کارمزدهای تراکنش سوزانده می شود. این سوزاندن توکن می تواند منجر به تورم کاهنده (Deflationary) در شرایط خاص شود، به این معنا که سرعت سوزاندن اتر می تواند از سرعت تولید اتر جدید پیشی بگیرد و تعداد کل اتر در گردش کاهش یابد. این مکانیزم با هدف کنترل تورم و افزایش ارزش اتر در بلندمدت طراحی شده است.

اتریوم کلاسیک (ETC): اتریوم کلاسیک، برخلاف اتریوم، دارای عرضه ثابت و محدود است. تعداد کل توکن های ETC که در نهایت وجود خواهند داشت، بین ۲۱۰ تا ۲۳۰ میلیون واحد تعیین شده است. این محدودیت عرضه، مشابه بیت کوین، با هدف حفظ ارزش در بلندمدت و جلوگیری از تورم بی رویه طراحی شده و برای سرمایه گذارانی که به دارایی های با عرضه محدود علاقه دارند، جذابیت دارد.

۳.۳. مقیاس پذیری و نقشه راه توسعه

اتریوم (ETH): اتریوم دارای یک نقشه راه توسعه فعال و بلندپروازانه است که بر افزایش مقیاس پذیری (یعنی توانایی شبکه برای پردازش تعداد بیشتری تراکنش در ثانیه) تمرکز دارد. پروژه هایی مانند شاردینگ (Sharding)، رول آپ ها (Rollups) و لایه دوم ها (Layer 2 solutions) در دست توسعه هستند تا اتریوم بتواند تقاضای روزافزون برای برنامه های غیرمتمرکز (DeFi, NFT, Web3) را پشتیبانی کند. این رویکرد به اتریوم اجازه می دهد تا در خط مقدم نوآوری های بلاکچینی باقی بماند.

اتریوم کلاسیک (ETC): اتریوم کلاسیک تمرکز خود را بر ثبات، امنیت و وفاداری به اصول اولیه بلاکچین قرار داده است. توسعه در این شبکه تدریجی تر و با تأکید کمتری بر تغییرات بنیادین مقیاس پذیری صورت می گیرد. این رویکرد در حالی که امنیت و تغییرناپذیری را تضمین می کند، ممکن است سرعت نوآوری و پذیرش DApp های جدید را در مقایسه با اتریوم کندتر کند. با این حال، برای برخی توسعه دهندگان و کاربران که به دنبال یک پلتفرم با ثبات و قابل پیش بینی هستند، ETC گزینه جذابی است.

۳.۴. ارزش بازار، جامعه و پذیرش عمومی

اتریوم (ETH): اتریوم دومین ارز دیجیتال بزرگ از نظر ارزش بازار است و دارای یک اکوسیستم عظیم و پویایی از توسعه دهندگان، پروژه ها و کاربران است. DeFi، NFTها و بسیاری از نوآوری های Web3 بر بستر اتریوم شکل گرفته اند. پذیرش گسترده آن توسط صرافی ها، نهادهای مالی و شرکت های بزرگ، جایگاه آن را به عنوان یک ستون فقرات مهم در اقتصاد دیجیتال تثبیت کرده است.

اتریوم کلاسیک (ETC): اتریوم کلاسیک دارای ارزش بازار کوچکتری نسبت به اتریوم است. جامعه کاربری و توسعه دهنده آن نیز محدودتر است. هرچند که جامعه ETC به اصول خود پایبند است، اما حجم نوآوری و جذب پروژه های جدید در آن به مراتب کمتر از اتریوم است. این تفاوت در اندازه و فعالیت اکوسیستم، تأثیر مستقیمی بر نقدینگی، پذیرش و پتانسیل رشد هر دو پروژه دارد.

۳.۵. فلسفه و رویکرد بنیادی

اتریوم (ETH): فلسفه اتریوم را می توان عمل گرایی و سازگاری با نیازهای در حال تغییر جهان دیجیتال دانست. جامعه اتریوم اعتقاد دارد که برای بقا و پیشرفت، یک بلاکچین باید قادر به تکامل و رفع مشکلات باشد، حتی اگر این به معنای انجام تغییرات مهم در پروتکل باشد. این رویکرد باعث شده است که اتریوم به یک پلتفرم پیشرو برای نوآوری تبدیل شود.

اتریوم کلاسیک (ETC): فلسفه اصلی اتریوم کلاسیک بر پایه اصل کد قانون است (Code is Law) استوار است. این رویکرد تأکید دارد که بلاکچین باید کاملاً تغییرناپذیر و بی طرف باقی بماند و هیچ گاه نباید برای اصلاح اشتباهات یا حملات، در تاریخچه آن دخالت انسانی صورت گیرد. این فلسفه به ETC هویت منحصر به فردی بخشیده و آن را برای افرادی که به این اصل بنیادین بلاکچین اعتقاد دارند، جذاب کرده است.

۴. شباهت های کلیدی اتریوم و اتریوم کلاسیک

با وجود تفاوت های عمیق، اتریوم و اتریوم کلاسیک ریشه های مشترکی دارند و از این رو، شباهت های کلیدی نیز بین آن ها وجود دارد:

• پشتیبانی از قراردادهای هوشمند و ماشین مجازی اتریوم (EVM): هر دو پلتفرم امکان توسعه و اجرای قراردادهای هوشمند و برنامه های غیرمتمرکز را بر بستر ماشین مجازی اتریوم (EVM) فراهم می کنند. این ویژگی به توسعه دهندگان امکان می دهد تا کدهای خود را به صورت غیرمتمرکز و امن اجرا کنند.
• پتانسیل برای توسعه برنامه های غیرمتمرکز (DApps): هر دو شبکه به عنوان پلتفرم هایی برای ساخت و میزبان برنامه های غیرمتمرکز عمل می کنند، اگرچه اکوسیستم DApp ها در اتریوم به مراتب گسترده تر است.
• هدف اولیه تمرکززدایی: هر دو پروژه با هدف ایجاد یک سیستم مالی و محاسباتی غیرمتمرکز، بدون نیاز به واسطه های مرکزی، آغاز به کار کردند.
• مبنای کد و ساختار بلاکچین اولیه: هر دو از یک codebase اولیه مشترک منشعب شده اند و بسیاری از مفاهیم ساختاری بلاکچین، مانند ساختار بلوک ها و تراکنش ها، در آن ها مشابه است.

۵. جدول مقایسه جامع: ETH در برابر ETC

ویژگی	اتریوم (ETH)	اتریوم کلاسیک (ETC)
سال پیدایش (انشعاب)	۲۰۱۵ (انشعاب در ۲۰۱۶)	۲۰۱۶ (زنجیره اصلی پس از انشعاب)
فلسفه اصلی	عمل گرایی و قابلیت تطبیق برای پیشرفت	«کد قانون است» (Code is Law) و تغییرناپذیری
الگوریتم اجماع	اثبات سهام (PoS) پس از The Merge	اثبات کار (PoW)
محدودیت عرضه	نامحدود با مکانیزم سوزاندن (تورم کاهنده احتمالی)	محدود (۲۱۰ تا ۲۳۰ میلیون توکن)
ارزش بازار تقریبی	دومین ارز دیجیتال بزرگ بازار (صدها میلیارد دلار)	ارزش بازار کوچکتر (چند میلیارد دلار)
جامعه توسعه دهنده	بسیار بزرگ و فعال	کوچکتر و محدودتر
مقیاس پذیری	نقشه راه فعال برای افزایش مقیاس پذیری (شاردینگ، رول آپ ها)	تمرکز بر ثبات، توسعه تدریجی تر
موارد استفاده عمده	پلتفرم اصلی برای DeFi, NFT, Web3	پلتفرمی با تأکید بر تغییرناپذیری برای DApps
ریسک های اصلی	پیچیدگی مهاجرت به PoS، رقابت، نوسانات بازار	حملات ۵۱ درصدی، نقدینگی کمتر، توسعه کندتر

۶. کدام یک برای سرمایه گذاری بهتر است؟ بررسی فرصت ها و ریسک ها

۶.۱. پتانسیل رشد و نوآوری

اتریوم (ETH): اتریوم به دلیل اکوسیستم بسیار پویا، نوآوری های مداوم و نقشه راه روشن برای بهبود مقیاس پذیری و کارایی، پتانسیل رشد بسیار بالایی دارد. با رویدادهایی مانند The Merge و توسعه Layer 2 solutions، اتریوم همچنان در خط مقدم جذب توسعه دهندگان و پروژه های جدید قرار دارد. پذیرش گسترده آن در امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) و توکن های غیرمثلی (NFT) نیز به این پتانسیل می افزاید.

اتریوم کلاسیک (ETC): پتانسیل رشد اتریوم کلاسیک ممکن است محدودتر از اتریوم باشد. ارزش آن بیشتر به حفظ فلسفه تغییرناپذیری و حمایت جامعه کوچک ترش وابسته است. با این حال، برای سرمایه گذارانی که به دنبال یک دارایی با عرضه ثابت و مقاوم در برابر تغییر هستند، ETC می تواند جذاب باشد. پتانسیل رشد ETC بیشتر به موفقیت در جذب پروژه هایی است که به شدت به اصل Code is Law وفادارند.

۶.۲. ریسک های سرمایه گذاری

اتریوم (ETH): ریسک های سرمایه گذاری در اتریوم شامل نوسانات کلی بازار ارزهای دیجیتال، پیچیدگی های مربوط به مهاجرت به PoS و ریسک های فنی احتمالی در این فرآیند، و همچنین رقابت فزاینده با بلاکچین های جدیدی است که به دنبال ارائه راهکارهای مقیاس پذیری و کارمزد کمتر هستند.

اتریوم کلاسیک (ETC): اتریوم کلاسیک با ریسک های امنیتی قابل توجهی روبروست، به ویژه حملات ۵۱ درصدی. به دلیل هش ریت (قدرت محاسباتی) پایین تر نسبت به اتریوم، ETC در برابر این نوع حملات آسیب پذیرتر است، جایی که یک بازیگر می تواند کنترل اکثریت شبکه را به دست گرفته و تراکنش ها را دستکاری کند. توسعه کندتر، نقدینگی کمتر و وابستگی شدید به روند بازار بیت کوین نیز از دیگر ریسک های سرمایه گذاری در ETC محسوب می شود.

سرمایه گذاری در هر دو اتریوم و اتریوم کلاسیک با ریسک های ذاتی بازار ارزهای دیجیتال، از جمله نوسانات شدید و عدم قطعیت های قانونی، همراه است. تحقیق شخصی و دقیق پیش از هر تصمیمی ضروری است.

۶.۳. تحلیل افق سرمایه گذاری (کوتاه مدت و بلندمدت)

انتخاب بین سرمایه گذاری در اتریوم و سرمایه گذاری در اتریوم کلاسیک به اهداف شخصی، میزان تحمل ریسک و افق زمانی سرمایه گذار بستگی دارد:

• برای سرمایه گذاران بلندمدت با تحمل ریسک بالاتر: اتریوم (ETH) به دلیل نقش محوری در اکوسیستم Web3، نوآوری مداوم و نقشه راه روشن، می تواند گزینه جذاب تری باشد. رشد اکوسیستم DApp ها و DeFi بر بستر اتریوم، پتانسیل افزایش ارزش آن را در بلندمدت نشان می دهد.
• برای سرمایه گذارانی که به دنبال تنوع بخشی و یا اعتقاد به فلسفه کد قانون است هستند: اتریوم کلاسیک (ETC) می تواند جایگاه ویژه ای در سبد دارایی آن ها داشته باشد. با این حال، باید ریسک های امنیتی و نقدینگی کمتر آن را در نظر گرفت.

پیش از هرگونه تصمیم گیری برای خرید اتریوم یا خرید اتریوم کلاسیک، انجام تحقیق شخصی دقیق (DYOR) و در صورت لزوم، مشورت با متخصصان مالی توصیه می شود. بازار ارزهای دیجیتال پرنوسان است و سرمایه گذاری در آن نیازمند دانش و آگاهی کافی است.

۷. سخن پایانی

اتریوم (ETH) و اتریوم کلاسیک (ETC)، داستان دو برادر را روایت می کنند که از یک مبدأ مشترک برخاسته اما مسیرهای متفاوتی را در پیش گرفته اند. اتریوم، با رویکرد عمل گرایانه و تمایل به نوآوری، به پلتفرم اصلی برای توسعه برنامه های غیرمتمرکز، DeFi و NFT ها تبدیل شده است و دائماً در حال تکامل برای مقابله با چالش های مقیاس پذیری و مصرف انرژی است. در مقابل، اتریوم کلاسیک، با وفاداری به اصل کد قانون است و تمرکز بر تغییرناپذیری بلاکچین، به عنوان نمادی از اصول اولیه بلاکچین باقی مانده است.

هیچ یک از این دو پروژه به طور مطلق بهتر از دیگری نیستند؛ بلکه انتخاب بین آن ها به اولویت ها، فلسفه و اهداف هر فرد بستگی دارد. درک عمیق از تاریخچه، تفاوت های فنی، اقتصادی و فلسفی این دو شبکه، برای هر کسی که قصد فعالیت یا سرمایه گذاری در بازار ارزهای دیجیتال را دارد، حیاتی است. این دانش به شما کمک می کند تا تصمیمات آگاهانه تری بگیرید و با درک کامل فرصت ها و ریسک های موجود، به سمت اهداف خود حرکت کنید.

سوالات متداول

فرق اصلی اتریوم و اتریوم کلاسیک چیست؟

فرق اصلی در الگوریتم اجماع و فلسفه بنیادی آن ها نهفته است. اتریوم به اثبات سهام (PoS) مهاجرت کرده و رویکردی عمل گرایانه برای نوآوری دارد، در حالی که اتریوم کلاسیک به اثبات کار (PoW) و فلسفه کد قانون است وفادار مانده است. همچنین، اتریوم کلاسیک دارای عرضه توکن محدود است، اما عرضه اتریوم نامحدود است.

کدام یک برای سرمایه گذاری در سال ۲۰۲۴ مناسب تر است: ETH یا ETC؟

انتخاب بین ETH و ETC برای سرمایه گذاری به اهداف فردی و تحمل ریسک بستگی دارد. ETH به دلیل اکوسیستم فعال، نوآوری های مداوم و نقش محوری در Web3، پتانسیل رشد بالایی را نشان می دهد. ETC برای کسانی که به دنبال دارایی با عرضه ثابت و وفاداری به اصول اولیه بلاکچین هستند، جذاب است، اما ریسک های امنیتی و نقدینگی کمتری دارد. تحقیق شخصی دقیق و مشورت با متخصص مالی توصیه می شود.

آیا اتریوم کلاسیک یک پروژه فعال و زنده است؟

بله، اتریوم کلاسیک یک پروژه فعال و زنده است و جامعه ای هرچند کوچکتر از اتریوم دارد. این شبکه همچنان در حال توسعه و نگهداری است و بلوک های جدید به طور مداوم به آن اضافه می شوند، اما سرعت نوآوری و حجم پروژه های جدید در آن کمتر از اتریوم است.

آیا الگوریتم استخراج اتریوم و اتریوم کلاسیک یکسان است؟

خیر، دیگر یکسان نیست. تا پیش از سپتامبر ۲۰۲۲، هر دو از الگوریتم اثبات کار (PoW) استفاده می کردند. اما پس از رویداد The Merge، اتریوم به الگوریتم اثبات سهام (PoS) تغییر یافت، در حالی که اتریوم کلاسیک همچنان از اثبات کار (PoW) استفاده می کند.

آیا هک The DAO باعث از بین رفتن اتریوم کلاسیک شد؟

خیر، هک The DAO باعث از بین رفتن اتریوم کلاسیک نشد، بلکه منجر به تولد آن شد. جامعه اتریوم پس از هک به دو بخش تقسیم شد: گروهی که هارد فورک را برای بازگرداندن وجوه انجام دادند (که اتریوم فعلی را شکل دادند)، و گروهی که به زنجیره اصلی و تغییرناپذیر پایبند ماندند (که اتریوم کلاسیک نام گرفت).

آیا می توان ETH و ETC را همزمان در یک کیف پول نگهداری کرد؟

بله، معمولاً می توانید ETH و ETC را در یک کیف پول نرم افزاری یا سخت افزاری که از هر دو شبکه پشتیبانی می کند، نگهداری کنید. اما باید دقت داشت که این دو ارز دیجیتال، توکن های مجزا بر روی بلاکچین های جداگانه هستند و آدرس های آن ها با یکدیگر متفاوت است.

آیا اتریوم کلاسیک هم به PoS مهاجرت خواهد کرد؟

خیر، اتریوم کلاسیک به دلیل پایبندی به فلسفه کد قانون است و حفظ اصول اولیه بلاکچین، برنامه ای برای مهاجرت به اثبات سهام (PoS) ندارد و به احتمال زیاد به الگوریتم اثبات کار (PoW) وفادار خواهد ماند. این یکی از تفاوت های بنیادی و هویتی بین دو پروژه است.