پارک ملی دیلیجان در ارمنستان Dilijan National Park

پارک ملی دیلیجان در ارمنستان، در استان سرسبز تاووش واقع شده و به عنوان سوئیس کوچک این کشور شناخته می شود. این پارک با تنوع بی نظیر طبیعی، شامل جنگل های انبوه، دریاچه های آرام و چشمه های درمانی، در کنار صومعه ها و بناهای تاریخی کهن، مقصدی ایده آل برای طبیعت گردان و علاقه مندان به فرهنگ است. این منطقه حفاظت شده که قلب تپنده اکوتوریسم ارمنستان محسوب می شود، نه تنها پناهگاهی برای گونه های گیاهی و جانوری متنوع است، بلکه فرصت های بی شماری برای تجربه های فرهنگی عمیق ارائه می دهد.

پارک ملی دیلیجان، با چشم اندازهای کوهستانی و دره های عمیق خود، میزبان اکوسیستمی غنی و بکر است که از سال ۲۰۰۲ تحت حفاظت قرار گرفته است. این پارک، به دلیل ویژگی های منحصربه فرد زمین شناسی و اقلیمی، زیستگاهی ایده آل برای انواع گونه های گیاهی و جانوری، از جمله گونه های بومی و کمیاب، فراهم آورده است. جذابیت های دیلیجان تنها به طبیعت آن محدود نمی شود؛ وجود صومعه ها و کلیساهای باستانی که در دل جنگل ها و کوهستان ها پنهان شده اند، ابعاد تاریخی و معنوی ویژه ای به این مقصد می بخشد. این ترکیب منحصربه فرد از طبیعت و تاریخ، پارک ملی دیلیجان را به یکی از مهم ترین و پربازدیدترین مناطق توریستی ارمنستان تبدیل کرده است.

آشنایی جامع با پارک ملی دیلیجان ارمنستان

پارک ملی دیلیجان، یکی از چهار پارک ملی ارزشمند جمهوری ارمنستان، نمادی از تنوع طبیعی و فرهنگی این کشور است. این پارک با وسعتی بالغ بر ۲۴۰ کیلومتر مربع (حدود ۲۴,۰۰۰ هکتار)، در قلب استان تاووش قرار گرفته و شهر دیلیجان، که غالباً با عنوان سوئیس کوچک ارمنستان شناخته می شود، در نزدیکی آن واقع شده است. فاصله نسبتاً کم این پارک از پایتخت، ایروان (حدود ۹۸ کیلومتر)، دسترسی به آن را برای گردشگران تسهیل کرده و آن را به مقصدی ایده آل برای سفرهای کوتاه یا طولانی تبدیل نموده است.

موقعیت جغرافیایی و ویژگی های اقلیمی

پارک ملی دیلیجان در دامنه های شمالی رشته کوه های پامباک، آرگونی، میاپور، ایجوان (کائنی) و هالاب امتداد یافته و ارتفاع آن از سطح دریا بین ۱۰۷۰ تا ۲۳۰۰ متر متغیر است. این تنوع ارتفاعی، منجر به شکل گیری مناظر طبیعی گوناگون از دره های سرسبز و رودخانه های خروشان تا قله های کوهستانی پوشیده از جنگل شده است. رودخانه های اصلی آقستف (Aghstev) و گتیک (Getik) و انشعابات آن ها، شریان های حیاتی این پارک را تشکیل می دهند و به سرسبزی و طراوت آن می افزایند.

اقلیم پارک ملی دیلیجان به طور کلی معتدل کوهستانی است. تابستان ها خنک و دلپذیر، و زمستان ها نسبتاً سرد و پوشیده از برف هستند. بهترین زمان برای بازدید از این پارک، فصل بهار و تابستان است که طبیعت در اوج شادابی خود قرار دارد و برای فعالیت هایی مانند پیاده روی، کمپینگ و قایق سواری ایده آل است. پاییز نیز با رنگ های پاییزی خیره کننده درختان، منظره ای رؤیایی ایجاد می کند که عکاسان و طبیعت دوستان را به خود جذب می کند. در فصل زمستان، با وجود سرما و برف، مناظر پارک به زیبایی ویژه ای دست می یابند و برای علاقه مندان به ورزش های زمستانی یا تجربه های آرام و خلوت، جذابیت های خاص خود را دارند.

تاریخچه و اهداف حفاظتی

پارک ملی دیلیجان در سال ۲۰۰۲ با هدف حفاظت از اکوسیستم های جنگلی کوهستانی، تنوع زیستی غنی، چشمه های آب های معدنی و آثار تاریخی و فرهنگی موجود در منطقه، تأسیس شد. پیش از این، از سال ۱۹۵۸ به عنوان ذخیره گاه طبیعی دولتی دیلیجان شناخته می شد. ارتقاء آن به پارک ملی، نشان دهنده اهمیت روزافزون این منطقه از نظر زیست محیطی و گردشگری است. این پارک نقشی حیاتی در حفظ گونه های نادر گیاهی و جانوری ایفا می کند و به عنوان یک مرکز تحقیقاتی و آموزشی برای مطالعات زیست محیطی نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

گنجینه های طبیعی پارک ملی دیلیجان: پوشش گیاهی و حیات وحش

پارک ملی دیلیجان به عنوان یک منطقه حفاظت شده مهم در ارمنستان، از تنوع زیستی فوق العاده ای برخوردار است که شامل گونه های گیاهی و جانوری بسیاری می شود. این پارک، به دلیل موقعیت جغرافیایی و تنوع ارتفاعی، زیستگاه مناسبی برای رشد انواع مختلف پوشش گیاهی فراهم آورده است.

پوشش گیاهی منحصر به فرد

بیش از ۹۰۲ گونه گیاهان آونددار در این پارک شناسایی شده اند که شامل گروه های متنوعی نظیر کاج های زمینی، دم اسبیان، سرخسیان، بازدانگان و گیاهان گلدار هستند. جنگل های انبوه، بخش عمده ای از مساحت پارک را پوشانده اند و از درختانی نظیر بلوط، ممرز، کاج، راش و افرا تشکیل شده اند. وجود گونه های درختان کمیاب مانند درخت سرخدار (Taxus baccata)، اهمیت زیست محیطی این پارک را دوچندان می کند.

در میان گونه های گیاهی، حدود ۴۰ گونه نادر و در معرض خطر نیز در این منطقه یافت می شوند. ۲۹ گونه از این گیاهان در فهرست قرمز گونه های در معرض خطر ارمنستان و ۴ گونه نیز در فهرست قرمز گونه های در معرض خطر اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی سابق به ثبت رسیده اند. این تنوع بی نظیر گیاهی، پارک ملی دیلیجان را به یک آزمایشگاه طبیعی برای مطالعات گیاه شناسی و حفاظت از گونه ها تبدیل کرده است.

حیات وحش غنی

علاوه بر پوشش گیاهی، پارک ملی دیلیجان از نظر حیات وحش نیز بسیار غنی است. این پارک زیستگاه گونه های متنوعی از پستانداران، پرندگان، خزندگان، دوزیستان و حشرات است. از جمله پستاندارانی که در این منطقه یافت می شوند می توان به خرس قهوه ای، گراز وحشی، گرگ، گوزن، سمور و سنجاب اشاره کرد. بیش از ۸۰۰ گونه قاب بالان (Coleoptera) در این پارک شناسایی شده اند که نشان دهنده تنوع چشمگیر حشرات در این اکوسیستم است.

تنوع پرندگان نیز در پارک ملی دیلیجان قابل توجه است و آن را به محلی مناسب برای پرنده نگری تبدیل کرده است. گونه های مختلف پرندگان شکاری، جنگلی و آبزی در فصول مختلف سال در این منطقه قابل مشاهده هستند. این مجموعه بی نظیر از گیاهان و جانوران، اهمیت پارک را به عنوان یک مرکز مهم برای حفظ تنوع زیستی قفقاز جنوبی برجسته می سازد.

جاذبه های دیدنی پارک ملی دیلیجان: کاوش در تاریخ و طبیعت

پارک ملی دیلیجان نه تنها به دلیل طبیعت بکر خود شهرت دارد، بلکه مجموعه ای از جاذبه های تاریخی و فرهنگی را نیز در دل خود جای داده است. این تلفیق بی نظیر، تجربه ای جامع از تاریخ و طبیعت را برای بازدیدکنندگان فراهم می آورد.

دریاچه پارز (Parz Lake): زمردی در دل جنگل

دریاچه پارز، که نام آن در زبان ارمنی به معنای زلال است، یکی از زیباترین و شناخته شده ترین جاذبه های طبیعی پارک ملی دیلیجان محسوب می شود. این دریاچه کوچک و کوهستانی، با آب های فیروزه ای و زلال خود که بازتاب درختان انبوه اطراف را به تصویر می کشد، مانند زمردی در دل جنگل می درخشد. فضای آرام و دلنشین اطراف دریاچه، آن را به مکانی ایده آل برای آرامش، پیک نیک و فرار از شلوغی زندگی شهری تبدیل کرده است.

فعالیت های تفریحی متنوعی در دریاچه پارز و اطراف آن امکان پذیر است. قایق سواری بر روی آب های آرام دریاچه، یکی از محبوب ترین فعالیت ها است که به بازدیدکنندگان امکان می دهد تا از نزدیک زیبایی های طبیعت اطراف را تجربه کنند. ماهیگیری نیز با رعایت اصول و قوانین محلی، برای علاقه مندان به این ورزش مهیا است. همچنین، اطراف دریاچه فضاهای مناسبی برای کمپینگ و برپایی چادر فراهم شده است که فرصتی برای اقامت شبانه در دل طبیعت و لذت بردن از سکوت و آرامش آن را به ارمغان می آورد. رستوران ها و کافه های کوچکی نیز در اطراف دریاچه وجود دارند که انواع غذاهای محلی و نوشیدنی ها را به گردشگران ارائه می دهند.

صومعه هاغارتسین (Haghartsin Monastery): معماری بی نظیر ارمنی

صومعه هاغارتسین، یکی از باشکوه ترین و مهم ترین بناهای تاریخی در پارک ملی دیلیجان است. این مجموعه صومعه ای باستانی، که قدمت آن به قرون ۱۰ تا ۱۳ میلادی بازمی گردد، نمونه ای برجسته از معماری قرون وسطایی ارمنی به شمار می رود. هاغارتسین در ۱۵ کیلومتری شهر دیلیجان قرار دارد و مسیر دسترسی به آن از میان جنگل های انبوه و چشم اندازهای دل انگیز می گذرد.

این مجموعه شامل چندین کلیسا است: کلیسای سنت گریگوری (قدیمی ترین بنا، مربوط به قرن ۱۰)، کلیسای سنت آستواتساتین (کلیسای اصلی با گنبد بزرگ و تزیینات سنگی)، و کلیسای سنت استپانوس. همچنین، یک سفره خانه بزرگ، یک نارتکس (تالار ورودی) و چندین بنای دیگر در این مجموعه وجود دارد که همگی با ظرافت و دقت خاصی از سنگ های محلی ساخته شده اند. صومعه هاغارتسین نه تنها از نظر معماری، بلکه از نظر معنوی و تاریخی نیز از اهمیت بالایی برخوردار است و مکانی برای عبادت و تأمل محسوب می شود. مرمت های اخیر در این صومعه، زیبایی های پنهان آن را دوباره آشکار ساخته است.

صومعه گوشاوانک (Goshavank Monastery) و دریاچه گش (Gosh Lake): تلفیق فرهنگ و طبیعت

در فاصله ۲۴ کیلومتری شهر دیلیجان، مجموعه ای دیگر از جاذبه های طبیعی و تاریخی در روستای گش قرار دارد: صومعه گوشاوانک و دریاچه گش. صومعه گوشاوانک، که در قرون ۱۲ و ۱۳ میلادی ساخته شده، یکی دیگر از شاهکارهای معماری مذهبی ارمنستان است. این صومعه به نام «مخیتار گش»، عالم و قانون گذار بزرگ ارمنی که در ساخت آن نقش مهمی داشت، نام گذاری شده است. این مجموعه نیز شامل چندین کلیسا، کتابخانه و سایر بناها است.

یکی از ویژگی های برجسته صومعه گوشاوانک، وجود یک خاچکار (سنگ صلیب) بسیار زیبا و با ظرافت است که به دلیل پیچیدگی نقوش و مهارت هنری به کار رفته در آن، شهرت جهانی دارد. در اطراف صومعه، باورهای محلی جالبی وجود دارد، از جمله بستن دستمال های سفید به درختان که نمادی از آرزوها و نیایش هاست. در نزدیکی این صومعه، دریاچه گش قرار دارد که برای طبیعت گردان و علاقه مندان به پیاده روی، مقصدی عالی است. مسیرهای پیاده روی متعددی از صومعه به سمت دریاچه وجود دارد که فرصتی برای لذت بردن از مناظر جنگلی و آرامش طبیعت را فراهم می کند. دریاچه گش، با وجود ابعاد کوچکتر نسبت به دریاچه پارز، به دلیل مسیر دسترسی زیبا و آرامش بی نظیرش، مورد توجه قرار می گیرد.

پارک ملی دیلیجان نه تنها قلب طبیعت ارمنستان است، بلکه مجموعه ای از بناهای تاریخی کهن را در دل خود جای داده که هر کدام قصه ای از تاریخ و ایمان را روایت می کنند.

قلعه مانتاش (Mantash Fortress): افسانه و تاریخ در بلندای کوهستان

در بلندترین نقطه از پارک ملی دیلیجان و در ۲۵ کیلومتری شمال شرقی شهر دیلیجان، ویرانه های قلعه مانتاش قرار گرفته است. این قلعه تاریخی که در نزدیکی رودخانه آقستف واقع شده، از نظر استراتژیک در گذشته اهمیت فراوانی داشته است. داستانی جذاب درباره ساخت این قلعه و نبرد میان شاهزاده مانتاش و «قلعه دختر» در اذهان مردم محلی وجود دارد که به آن رنگ و بوی افسانه می بخشد. این قلعه، با وجود تخریب بخش های زیادی از آن، هنوز هم نمادی از تاریخ پرفراز و نشیب منطقه است و چشم اندازهای پانورامای بی نظیری از اطراف ارائه می دهد.

صومعه ماتوساوانک (Matosavank Monastery) و جوختاک وانک (Jukhtakvank Monastery): جواهرات پنهان

در اعماق جنگل های پارک ملی دیلیجان، دو صومعه دیگر، ماتوساوانک و جوختاک وانک، قرار دارند که کمتر شناخته شده اما دارای اهمیت تاریخی و معماری خاصی هستند. صومعه ماتوساوانک، که در سال ۱۲۴۷ میلادی ساخته شده، در ۳ کیلومتری شمال غربی دیلیجان واقع است. این صومعه کوچک، برخلاف بسیاری از کلیساهای ارمنی، فاقد گنبد است و به دلیل وضعیت نامناسب نگهداری، نمای بیرونی آن تا حدودی تخریب شده است. دسترسی به آن ممکن است نیازمند همراهی با یک راهنما باشد، اما زیبایی های پنهان و تاریخچه اش، آن را به مقصدی جذاب برای علاقه مندان به بناهای باستانی تبدیل می کند.

صومعه جوختاک وانک، نیز در نزدیکی ماتوساوانک و در فاصله ۳.۲ کیلومتری از شهر دیلیجان قرار گرفته است. این صومعه که قدمت آن به قرون ۱۱ تا ۱۳ بازمی گردد، شامل دو کلیسای کوچک و یک نارتکس است. متأسفانه، بخش های زیادی از این اثر تاریخی در طول زمان از بین رفته است، اما بقایای آن همچنان نشان دهنده هنر و معماری دوران خود است و تجربه ای متفاوت از بازدید از بناهای مذهبی ارمنستان را ارائه می دهد.

دریاچه تزرکا (Tzrka Lake): آرامش در مسیری سبز

دریاچه تزرکا، یکی دیگر از دریاچه های زیبای پارک ملی دیلیجان است. این دریاچه اگرچه از دریاچه پارز کوچکتر است (حدود ۲۰۰۰ متر مربع مساحت)، اما مسیر دسترسی به آن که از میان جنگل های سرسبز می گذرد، خود یکی از جذابیت های اصلی آن است. این مسیر زیبا، آن را به مقصدی محبوب برای طبیعت گردان و علاقه مندان به پیاده روی تبدیل کرده است. در اطراف دریاچه، آلاچیق ها و فضاهای مناسبی برای پیک نیک و استراحت وجود دارد. دسترسی به دریاچه تزرکا هم از طریق پیاده روی و هم با خودرو امکان پذیر است، که این ویژگی آن را برای طیف وسیعی از بازدیدکنندگان مناسب می سازد.

چشمه های آب معدنی: شفابخش و درمانی

پارک ملی دیلیجان علاوه بر زیبایی های طبیعی و تاریخی، به دلیل وجود چشمه های آب معدنی نیز شهرت دارد. آب های معدنی دیلیجان، دارای خواص درمانی شناخته شده ای هستند و از دیرباز برای درمان بیماری های مختلف مورد استفاده قرار می گرفته اند. بسیاری از افراد محلی و گردشگران، برای بهره مندی از خواص شفابخش این آب ها به منطقه سفر می کنند. این چشمه ها، علاوه بر جنبه درمانی، به جذابیت های طبیعی و اکوتوریسمی پارک می افزایند و آن را به مقصدی جامع برای سلامت و آرامش تبدیل می کنند.

برنامه ریزی سفر به پارک ملی دیلیجان: نکات کاربردی

سفر به پارک ملی دیلیجان، با برنامه ریزی دقیق، می تواند به تجربه ای فراموش نشدنی تبدیل شود. آگاهی از نحوه دسترسی، امکانات موجود و نکات ضروری، به شما کمک می کند تا بهترین استفاده را از زمان خود ببرید.

نحوه دسترسی به پارک ملی دیلیجان

دسترسی به پارک ملی دیلیجان و شهر دیلیجان از ایروان، پایتخت ارمنستان، نسبتاً آسان است. فاصله تقریباً ۹۸ کیلومتری بین ایروان و دیلیجان، حدود ۱.۵ تا ۲ ساعت با خودرو طول می کشد.

• با اتوبوس یا ون (مارشروتکا): مقرون به صرفه ترین گزینه، استفاده از اتوبوس ها یا ون های عمومی (مارشروتکا) است که از ترمینال شمالی ایروان حرکت می کنند. این وسایل نقلیه معمولاً از ساعت ۹ یا ۱۰ صبح تا ۵ یا ۶ بعدازظهر فعال هستند. هزینه بلیط آن ها حدود ۱۰۰۰ درام ارمنستان است.
• با تاکسی: برای راحتی بیشتر و صرفه جویی در زمان، می توانید از تاکسی استفاده کنید. هزینه تاکسی بیشتر است، اما امکان دسترسی مستقیم به دیلیجان را فراهم می کند.
• با خودرو شخصی یا اجاره ای: اگر به دنبال آزادی عمل بیشتر هستید، اجاره خودرو گزینه مناسبی است. جاده ها به دیلیجان عموماً آسفالت و در وضعیت خوبی قرار دارند.

امکانات و خدمات رفاهی در پارک

پارک ملی دیلیجان برای رفاه حال بازدیدکنندگان، امکانات و خدمات متنوعی را ارائه می دهد:

• مرکز اطلاعات گردشگری: این مرکز منبعی غنی از اطلاعات درباره مسیرهای پیاده روی، جاذبه ها و قوانین پارک است. همچنین می توانید راهنمایان محلی را برای گشت و گذار در مناطق کمتر شناخته شده پارک هماهنگ کنید.
• اجاره تجهیزات: در برخی نقاط پارک و شهر دیلیجان، امکان اجاره تجهیزات کمپینگ و طبیعت گردی نظیر چادر، کیسه خواب، دوچرخه، باتوم های پیاده روی، دوربین شکاری و قطب نما فراهم است. این امکان برای کسانی که تجهیزات کامل ندارند، بسیار مفید است.
• رستوران ها و فروشگاه ها: در شهر دیلیجان و اطراف جاذبه های پربازدید مانند دریاچه پارز، رستوران ها و کافه هایی وجود دارند که غذاهای محلی ارمنی و بین المللی را سرو می کنند. فروشگاه های کوچک نیز برای خرید مایحتاج اولیه در دسترس هستند.

اقامت در دیلیجان

گزینه های اقامتی در دیلیجان متنوع است و برای هر بودجه ای، از هتل های لوکس تا مهمان خانه های اقتصادی و اقامتگاه های بوم گردی، می توان گزینه ای یافت. همچنین، برای علاقه مندان به طبیعت گردی واقعی، امکان کمپینگ در مناطق مجاز پارک با رعایت اصول حفاظت از محیط زیست وجود دارد. اقامت در دل طبیعت، تجربه ای بی نظیر از آرامش و ارتباط با محیط اطراف را به ارمغان می آورد.

برای حفظ زیبایی های پارک ملی دیلیجان و تجربه سفری ایمن، همواره به مسیرهای مشخص پایبند باشید، از رها کردن زباله خودداری کنید و به توصیه های راهنما توجه نمایید.

نکات مهم برای بازدیدکنندگان

برای داشتن سفری ایمن و لذت بخش به پارک ملی دیلیجان، رعایت چند نکته ضروری است:

1. حفظ محیط زیست: این پارک یک منطقه حفاظت شده است. از رها کردن زباله، آسیب رساندن به گیاهان و حیات وحش و روشن کردن آتش در مکان های غیرمجاز اکیداً خودداری کنید.
2. پوشاک مناسب: برای پیاده روی و فعالیت در طبیعت، پوشاک مناسب فصل، کفش های کوه نوردی راحت و لباس بارانی همراه داشته باشید، زیرا آب و هوای کوهستانی می تواند به سرعت تغییر کند.
3. وسایل ضروری: آب آشامیدنی کافی، خوراکی های سبک، نقشه پارک، پاوربانک برای شارژ وسایل الکترونیکی، کیت کمک های اولیه و ضدآفتاب را فراموش نکنید.
4. ایمنی در طبیعت: اگر قصد پیاده روی در مسیرهای طولانی یا مناطق بکر را دارید، حتماً یک راهنمای محلی همراه داشته باشید یا از مسیرهای مشخص و علامت گذاری شده استفاده کنید. اطلاعات لازم را قبل از شروع هر فعالیت از مرکز اطلاعات کسب کنید.

چرا پارک ملی دیلیجان مقصدی ایده آل است؟

پارک ملی دیلیجان در ارمنستان بیش از یک منطقه حفاظت شده طبیعی است؛ این پارک نمادی از تلفیق بی نظیر طبیعت بکر، تاریخ غنی و آرامش عمیق است که آن را به مقصدی ایده آل برای طیف وسیعی از گردشگران تبدیل می کند. شهرت آن به عنوان سوئیس کوچک ارمنستان به هیچ وجه اغراق نیست؛ چشم اندازهای خیره کننده کوهستانی، جنگل های انبوه و رودخانه های شفاف، تصویری از زیبایی های کوهستانی اروپا را در ذهن تداعی می کند، با این تفاوت که اینجا می توانید ردپای هزاران سال تاریخ و فرهنگ ارمنی را نیز مشاهده کنید.

دیلیجان فرصتی بی بدیل برای فرار از شلوغی و هیاهوی زندگی شهری ارائه می دهد. در این پارک، می توانید خود را در سکوت جنگل ها غرق کنید، از هوای پاک کوهستان لذت ببرید و آرامش دریاچه های زلال را تجربه کنید. پیاده روی در مسیرهای جنگلی، قایق سواری در دریاچه پارز، یا صرف یک وعده غذایی لذیذ در کنار چشمه های آب معدنی، همگی تجربیاتی هستند که به روح و روان شما آرامش می بخشند. علاوه بر طبیعت، بازدید از صومعه های باستانی و کلیساهای تاریخی مانند هاغارتسین و گوشاوانک، به شما امکان می دهد تا با میراث فرهنگی و معنوی ارمنستان آشنا شوید و از شکوه معماری قرون وسطایی این سرزمین لذت ببرید.

این ترکیب هوشمندانه از طبیعت گردی و گردشگری فرهنگی، پارک ملی دیلیجان را به مقصدی همه جانبه برای خانواده ها، زوج ها، طبیعت گردان حرفه ای و حتی مسافران انفرادی تبدیل کرده است. خواه به دنبال ماجراجویی در دل طبیعت باشید، خواه علاقه مند به کاوش در تاریخ و فرهنگ، یا صرفاً به دنبال مکانی برای آرامش و تجدید قوا، دیلیجان تمامی این خواسته ها را برآورده می سازد. تجربه ای که در این منطقه به دست می آورید، نه تنها خاطراتی ماندگار از زیبایی های طبیعی را برایتان به ارمغان می آورد، بلکه درکی عمیق تر از غنای فرهنگی و تاریخی ارمنستان به شما می بخشد.

نتیجه گیری: دعوت به تجربه ای فراموش نشدنی

پارک ملی دیلیجان در ارمنستان، با طبیعت مسحورکننده، آثار تاریخی شکوهمند و فضایی آرامش بخش، بی شک یکی از ارزشمندترین مقاصد گردشگری قفقاز است. این منطقه، ترکیبی بی نظیر از ماجراجویی در دل جنگل های سرسبز، تفکر در کنار دریاچه های زلال و غرق شدن در عظمت بناهای کهن را ارائه می دهد. از شما دعوت می کنیم که این بهشت پنهان را کشف کنید و خاطراتی بی بدیل را در قلب سوئیس کوچک ارمنستان برای خود رقم بزنید.