رئیس جمهور جدید ایران کیست؟

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری علم و فناوری دانش نامه، «مسعود پزشکیان» پزشک و سیاستمدار ایرانی در ۷ دانش نامه ۱۳۳۳ از پدری آذربایجانی و مادری کُرد در مهاباد به دنیا آمد. او تحصیلات ابتدایی خود را در زادگاهش مهاباد طی کرد و سپس به ارومیه رفت و در هنرستان کشاورزی ارومیه، دیپلم صنایع غذایی گرفت.

پزشکیان پس از اخذ دیپلم، در سال ۱۳۵۲ جهت انجام خدمت سربازی به شهر زابل در استان سیستان و بلوچستان منتقل شد و در همین دوره بود که به پزشکی علاقه پیدا کرد و در نتیجه در سال ۱۳۵۴ و پس از اتمام خدمت سربازی، دیپلم دوم خود را در رشته علوم تجربی اخذ کرد و در سال ۱۳۵۵ در رشتهٔ پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز پذیرفته شد.

وی همچنین مدرک فوق تخصص جراحی قلب از دانشگاه علوم پزشکی ایران دارد لذا در کابینه دوم سید محمد خاتمی رئیس جمهور وقت ایران پس از اخذ رأی اعتماد از مجلس شورای اسلامی از ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۴ سمت وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی را بر عهده داشت.

او در سال ۱۳۸۶ به عنوان نماینده حوزه انتخابیه تبریز، آذرشهر و اسکو به مجلس شورای اسلامی راه یافت و در دوره دهم، به عنوان نایب‌رئیس اول مجلس شورای اسلامی نیز انتخاب شد.

وی در دولت هشتم، دولت دوم اصلاحات، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بوده و معاونت «سلامت» وزارت بهداشت در دولت هفتم و همچنین ریاست دانشگاه علوم پزشکی تبریز هم در کارنامه کاری وی به چشم می‌خورد.

او در دوران دفاع مقدس، جنگ ایران و عراق، مسئول اعزام اکیپ‌های پزشکی به جبهه‌ها بود و همزمان به عنوان رزمنده و پزشک خدمت می‌کرد.

زندگی شخصی

پدر وی ترک و مادر وی کُرد بوده و در نتیجه، مسعود به این دو زبان مسلط شده است. پزشکیان در دوران دانشجویی عضو انجمن اسلامی دانشجویان بود و با همسرش که پزشک متخصص زنان بود آشنا شد. او همسر و یکی از فرزندانش را در سال ۱۳۷۳ بر اثر سانحه رانندگی از دست داد، دیگر ازدواج نکرد و به تنهایی عهده‌دار بزرگ کردن دختر و دو پسرش شد.

تحصیلات و تدریس

پزشکیان تحصیلات ابتدایی خود را در زادگاهش مهاباد طی کرد و سپس به مرکز استان، ارومیه رفته و در هنرستان کشاورزی دیپلم صنایع غذایی گرفت. پس از اخذ دیپلم، در سال ۱۳۵۲ جهت انجام خدمت سربازی به شهر زابل (استان سیستان و بلوچستان) رفت و سال ۱۳۵۴ و پس از اتمام خدمت سربازی، دیپلم دوم خود را در رشته طبیعی (علوم تجربی) اخذ کرد و در سال ۱۳۵۵ در رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز پذیرفته شد.

او دورهٔ پزشکی عمومی خود را در سال ۱۳۶۴ به پایان رساند و در سمت مربی فیزیولوژی شروع به تدریس در دانشکدهٔ پزشکی نمود. در سال ۱۳۶۹ تخصص خود در رشته جراحی عمومی را از دانشگاه علوم پزشکی تبریز اخذ کرد و سپس در سال ۱۳۷۲ فوق تخصص جراحی قلب را از دانشگاه علوم پزشکی ایران دریافت نمود.

کاندیداتوری در انتخابات

پزشکیان در سال ۱۳۸۶، در دوره هشتم مجلس شورای اسلامی و از حوزه انتخابیه «تبریز، آذرشهر و اسکو» با کسب ۱۰۵۶۳۹ رای برای اولین بار راهی مجلس شد و بعد در دوره نهم مجلس شورای اسلامی با کسب ۱۵۹۵۰۱ رای و در دوره دهم با کسب ۲۶۱۶۰۵ رأی (شکستن رکورد رای در این حوزه انتخابیه)، برای نوبت دوم و سوم موفق به حضور در خانه ملت از این حوزه انتخابیه گردید و در هر دو دوره عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس بود.

در دوره دهم اصلاح‌طلبان پذیرفتند به شرط نایب‌رئیسی پزشکیان و علی مطهری، از علی لاریجانی برای ریاست مجلس حمایت کنند و در نتیجه پزشکیان در انتخابات هیئت رئیسه مجلس به عنوان نامزد فراکسیون امید شرکت کرد و با کسب ۱۵۸ رأی نایب‌رئیس اول مجلس شد که این سمت را تا سال ۱۳۹۹ عهده‌دار بود.

او در دوره یازدهم مجلس هم بار دیگر در زمره کاندیداهای پیروز در حوزه انتخابیه یاد شده قرار گرفت و در ادامه راه در انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی نیز اعلام کاندیداتوری نمود که در ابتدا توسط هیئت اجرایی انتخابات رد صلاحیت شد که بعداً توسط شورای نگهبان صلاحیتش تأیید گردید تا بار دیگر (در این دوره با کسب ۹۵٬۹۹۳ رأی) به مجلس راه بیابد.

پزشکیان در ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۲ و در آخرین روز ثبت نام انتخابات ریاست‌جمهوری ایران با حضور در وزارت کشور در این انتخابات نام‌نویسی کرد و بعد انصراف داد. او در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ بار دیگر در آخرین روز ثبت‌نام نامزد‌های انتخاباتی، ثبت‌نام کرد که این بار صلاحیت وی توسط شورای نگهبان رد شد و نطق وی و برخی حواشی به دنبال داشت. انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۳ سومین ثبت نام وی در این عرصه بود که این بار به تایید صلاحیت وی منجر شد.

«برای ایران»، شعار انتخاباتی پزشکیان در انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم است؛ حضوری که با کسب حدود ۱۰.۵ میلیون رأی برای وی در دور اول انتخابات (بالاترین رأی) همراه شد و راه یافتن پزشکیان به دور دوم انتخابات و رقابت با سعید جلیلی برای تعیین چهاردهمین رئیس جمهور ایران را به دنبال داشته است.