اطلاع از عرضه اولیه های ارز دیجیتال

برای مطلع شدن از عرضه اولیه ارز دیجیتال می توانید از سایت های تخصصی ردیابی عرضه اولیه شبکه های اجتماعی پروژه ها صرافی های معتبر و پلتفرم های لانچ پد استفاده کنید. این منابع اطلاعات جامعی درباره زمان و نحوه مشارکت ارائه می دهند.

بازار ارزهای دیجیتال تنها به خرید و فروش رمزارزهای شناخته شده محدود نمی شود. در این اکوسیستم پویا فرصت هایی برای سرمایه گذاری در مراحل اولیه پروژه ها نیز وجود دارد که می تواند پتانسیل بازدهی قابل توجهی داشته باشد. یکی از این فرصت ها شرکت در رویدادی به نام عرضه اولیه ارز دیجیتال یا Initial Coin Offering (ICO) و انواع مشابه آن است. این روش نه تنها برای سرمایه گذاران جذابیت دارد بلکه ابزاری حیاتی برای پروژه های نوپا جهت جذب سرمایه و توسعه محسوب می شود. با این حال ورود به این حوزه بدون آگاهی کافی می تواند با ریسک های بزرگی همراه باشد. بنابراین شناخت ماهیت عرضه اولیه ارز دیجیتال و مهم تر از آن اطلاع از زمان و مکان برگزاری آن ها گام اول برای هر سرمایه گذار علاقه مند است.

عرضه اولیه ارز دیجیتال چیست؟

عرضه اولیه ارز دیجیتال که با نام اختصاری ICO (Initial Coin Offering) نیز شناخته می شود یک روش تأمین مالی جمعی برای پروژه های جدید در حوزه بلاک چین و رمزارزها است. در این فرآیند تیم توسعه دهنده یک پروژه توکن یا کوین بومی خود را قبل از راه اندازی کامل شبکه یا پلتفرم به عموم سرمایه گذاران عرضه و در ازای آن سرمایه مورد نیاز خود را به شکل ارزهای دیجیتال رایج مانند بیت کوین یا اتریوم جمع آوری می کند.

هدف اصلی از برگزاری عرضه اولیه جذب سرمایه برای توسعه بازاریابی و عملیات پروژه است. این روش شبیه به عرضه اولیه سهام (IPO) در بازارهای سنتی است با این تفاوت که به جای سهام شرکت توکن های پروژه عرضه می شوند. این توکن ها می توانند کاربردهای مختلفی در اکوسیستم پروژه داشته باشند؛ مثلاً به عنوان ابزار پرداخت درون شبکه حق رأی در تصمیم گیری های حاکمیتی یا دسترسی به خدمات خاص.

برای سرمایه گذاران شرکت در عرضه اولیه ارز دیجیتال فرصتی است تا توکن های یک پروژه را در مراحل اولیه و با قیمت پایین تر از آنچه انتظار می رود در آینده در صرافی ها معامله شود خریداری کنند. اگر پروژه موفق شود و توکن آن در صرافی های معتبر لیست شود و مورد پذیرش بازار قرار گیرد ارزش آن ممکن است به طور قابل توجهی افزایش یابد و سرمایه گذاران اولیه سود زیادی کسب کنند.

با این حال برخلاف عرضه اولیه سهام که تحت نظارت نهادهای مالی سختگیرانه قرار دارد عرضه اولیه های ارز دیجیتال به خصوص در سال های اولیه ظهورشان اغلب با نظارت کمتری همراه بودند که این موضوع ریسک کلاهبرداری یا شکست پروژه را افزایش می داد. به همین دلیل انواع جدیدتری از عرضه های اولیه با ساختارهای متفاوت برای افزایش شفافیت و امنیت پدید آمده اند که در ادامه به آن ها می پردازیم.

چرا عرضه اولیه ارز دیجیتال محبوب شده است؟

محبوبیت فزاینده عرضه اولیه های ارز دیجیتال در میان هم توسعه دهندگان و هم سرمایه گذاران دلایل متعددی دارد. از دیدگاه پروژه ها این روش یک راهکار نسبتاً سریع و کارآمد برای جذب سرمایه در مقیاس جهانی است. برخلاف روش های سنتی تأمین مالی که ممکن است زمان بر و پیچیده باشند راه اندازی یک عرضه اولیه توکن می تواند در مدت زمان کوتاهی انجام شود و به پروژه ها اجازه می دهد تا بدون نیاز به واسطه های مالی سنتی مستقیماً با جامعه علاقه مند ارتباط برقرار کرده و سرمایه جذب کنند.

علاوه بر جذب سرمایه عرضه اولیه به پروژه ها کمک می کند تا یک جامعه اولیه از کاربران و حامیان بسازند. سرمایه گذارانی که در مراحل اولیه توکن ها را خریداری می کنند به طور طبیعی به موفقیت پروژه علاقه مند می شوند و ممکن است در ترویج و استفاده از آن نقش داشته باشند. این موضوع می تواند به ایجاد یک اکوسیستم فعال و پایدار برای پروژه کمک کند.

از سوی دیگر برای سرمایه گذاران جذابیت اصلی در پتانسیل کسب سودهای بالا نهفته است. داستان های موفقیت آمیز پروژه هایی مانند اتریوم که توکن خود را با قیمت بسیار پایینی در عرضه اولیه فروختند و سپس شاهد رشد نجومی قیمت آن بودند بسیاری را ترغیب کرده تا به دنبال کشف اتریوم بعدی در میان عرضه های اولیه جدید باشند. این فرصت برای خرید دارایی های دیجیتال با قیمت پایه قبل از ورود آن ها به بازارهای گسترده تر و افزایش احتمالی قیمت بسیار وسوسه انگیز است.

سهولت دسترسی نیز یکی دیگر از عوامل محبوبیت است. در بسیاری از انواع عرضه های اولیه به خصوص در گذشته نیاز به سرمایه های کلان یا فرآیندهای پیچیده نبوده و افراد با سرمایه های خرد نیز می توانستند مشارکت کنند. این دسترسی گسترده بازار سرمایه گذاری در عرضه های اولیه را برای طیف وسیع تری از افراد باز کرده است. هرچند که این سهولت همانطور که در ادامه بررسی خواهیم کرد ریسک های خاص خود را نیز به همراه دارد.

انواع عرضه های اولیه ارز دیجیتال

با گذشت زمان و تکامل بازار ارزهای دیجیتال مدل های متنوعی برای عرضه اولیه توکن ها پدید آمده اند که هر یک ویژگی ها مزایا و معایب خاص خود را دارند. شناخت این انواع به سرمایه گذاران کمک می کند تا فرآیند مشارکت و ریسک های مرتبط با هر کدام را بهتر درک کنند و روش مناسب تری را برای سرمایه گذاری اولیه انتخاب کنند.

عرضه اولیه ارز دیجیتال سنتی ICO (Initial Coin Offering)

ICO یا Initial Coin Offering قدیمی ترین و شناخته شده ترین مدل عرضه اولیه ارز دیجیتال است. در این روش پروژه به صورت مستقیم توکن های خود را به سرمایه گذاران عرضه می کند. فرآیند معمولاً شامل انتشار یک وایت پیپر (Whitepaper) است که جزئیات پروژه فناوری تیم نقشه راه و توکنومیک (اقتصاد توکن) را شرح می دهد.

سرمایه گذاران علاقه مند ارزهای دیجیتال رایج (مانند بیت کوین یا اتریوم) را به آدرس مشخصی که توسط پروژه اعلام می شود ارسال می کنند و در ازای آن توکن های جدید پروژه را دریافت می کنند. این مدل در سال های 2017 و 2018 بسیار رایج بود و شاهد جذب سرمایه های هنگفتی از طریق آن بودیم. با این حال به دلیل نبود نظارت کافی بسیاری از ICOها کلاهبرداری از آب درآمدند یا پروژه هایشان شکست خورد. این موضوع باعث کاهش اعتماد به این مدل و ظهور روش های جایگزین شد.

عرضه اولیه ارز دیجیتال از طریق صرافی IEO (Initial Exchange Offering)

IEO یا Initial Exchange Offering پاسخی به مشکلات امنیتی و اعتمادی ICOها بود. در این مدل فرآیند عرضه اولیه توکن توسط یک صرافی ارز دیجیتال معتبر واسطه گری می شود. پروژه متقاضی عرضه اولیه ابتدا باید توسط صرافی مورد نظر بررسی و تأیید شود.

صرافی مسئولیت برگزاری فرآیند فروش توکن را بر عهده می گیرد و کاربران صرافی می توانند از طریق پلتفرم آن در عرضه شرکت کنند. این روش برای سرمایه گذاران مزایایی دارد؛ از جمله فرآیند مشارکت ساده تر (معمولاً از طریق حساب کاربری در صرافی) و افزایش اعتماد نسبی به پروژه به دلیل بررسی اولیه توسط صرافی. با این حال شرکت در IEO اغلب نیازمند احراز هویت (KYC) در صرافی است و ممکن است برای کاربران برخی مناطق جغرافیایی محدودیت وجود داشته باشد.

عرضه اولیه ارز دیجیتال در صرافی غیرمتمرکز IDO (Initial DEX Offering)

IDO یا Initial DEX Offering مدل عرضه ای است که بر روی صرافی های غیرمتمرکز (DEX) برگزار می شود. در این روش فروش توکن به صورت مستقیم بین خریدار و پروتکل فروش (اغلب از طریق استخرهای نقدینگی) و بدون نیاز به واسطه ای متمرکز مانند یک صرافی سنتی انجام می گیرد.

مشارکت در IDO معمولاً از طریق اتصال کیف پول شخصی کاربر به پلتفرم DEX یا لانچ پد مربوطه صورت می گیرد و اغلب نیازی به احراز هویت نیست. IDOها به دلیل سرعت بالا در لیست شدن توکن پس از عرضه و ماهیت غیرمتمرکزشان محبوبیت یافته اند. با این حال نوسانات قیمتی شدید در زمان عرضه و ریسک های مرتبط با قراردادهای هوشمند و استخرهای نقدینگی نیز در این مدل وجود دارد.

عرضه اولیه توکن اوراق بهادار STO (Security Token Offering)

STO یا Security Token Offering مدلی است که در آن توکن های عرضه شده ماهیت اوراق بهادار دارند. به این معنی که توکن ها نماینده مالکیت بخشی از یک دارایی واقعی یا مالی هستند مانند سهام یک شرکت املاک و مستغلات یا سهمی از سود یک پروژه.

STOها معمولاً تحت قوانین و مقررات مالی سختگیرانه تری نسبت به ICOهای سنتی قرار دارند. این مدل با هدف ارائه شفافیت و امنیت بیشتر برای سرمایه گذاران طراحی شده و اغلب شامل الزامات احراز هویت و رعایت مقررات مربوط به اوراق بهادار است. STOها بیشتر برای شرکت هایی مناسب هستند که به دنبال توکنیزه کردن دارایی های سنتی یا جذب سرمایه از سرمایه گذاران نهادی و حرفه ای هستند.

عرضه اولیه ارز دیجیتال قابل بازگشت (Reversible Initial Coin Offering) RICO

RICO یا Reversible Initial Coin Offering یک مدل نوآورانه عرضه اولیه است که با هدف کاهش ریسک برای سرمایه گذاران طراحی شده است. در این مدل سرمایه جمع آوری شده به صورت تدریجی و بر اساس پیشرفت پروژه به تیم توسعه دهنده اختصاص می یابد.

سرمایه گذاران در طول یک دوره مشخص امکان بازپس گیری بخشی از سرمایه خود را دارند اگر از عملکرد پروژه راضی نباشند. این ویژگی باعث می شود تیم پروژه انگیزه بیشتری برای ارائه نتایج ملموس و پیشرفت طبق نقشه راه داشته باشد. RICOها شفافیت بیشتری در مورد نحوه استفاده از سرمایه ارائه می دهند اما ممکن است فرآیند پیچیده تری برای سرمایه گذاران داشته باشند و بازدهی بالقوه در صورت موفقیت پروژه به صورت تدریجی آزاد شود.

برای درک بهتر تفاوت های اصلی بین این مدل های عرضه اولیه می توان آن ها را بر اساس معیارهای مختلفی مانند پلتفرم عرضه نیاز به احراز هویت ماهیت توکن و سطح ریسک مقایسه کرد:

مدل	نام کامل	پلتفرم اصلی	نیاز به احراز هویت (KYC)	ماهیت توکن	سطح ریسک (عمومی)
ICO	Initial Coin Offering	مستقیم توسط پروژه	اغلب ندارد	ابزاری (Utility) یا حاکمیتی (Governance)	بالا
IEO	Initial Exchange Offering	صرافی متمرکز (CEX)	معمولاً دارد	ابزاری یا حاکمیتی	متوسط تا بالا (بسته به صرافی)
IDO	Initial DEX Offering	صرافی غیرمتمرکز (DEX) یا لانچ پد DEX	اغلب ندارد	ابزاری یا حاکمیتی	بالا (نوسان و ریسک قرارداد هوشمند)
STO	Security Token Offering	پلتفرم های تخصصی/تحت نظارت	همیشه دارد	اوراق بهادار (نماینده دارایی/مالکیت)	متوسط تا پایین تر (نظارت قانونی)
RICO	Reversible Initial Coin Offering	پلتفرم های تخصصی	ممکن است داشته باشد	ابزاری یا حاکمیتی (با ویژگی بازگشت سرمایه)	متوسط تا پایین تر (ویژگی بازگشت)

سایت های تخصصی ردیابی عرضه اولیه رمز ارزها

یکی از مؤثرترین راه ها برای اطلاع از جدیدترین عرضه های اولیه ارز دیجیتال مراجعه به وب سایت های تخصصی است که به صورت متمرکز اطلاعات این رویدادها را جمع آوری و منتشر می کنند. این سایت ها تقویم عرضه های جاری و آینده را ارائه می دهند و جزئیات مهمی مانند نام پروژه تاریخ شروع و پایان عرضه پلتفرم برگزاری نوع توکن و اهداف جذب سرمایه را در اختیار کاربران قرار می دهند.

برخی از شناخته شده ترین و پرکاربردترین این سایت ها عبارتند از: CoinMarketCap (بخش ICO Calendar) ICO Drops ICO Hot List CryptoRank و TokenMarket. این پلتفرم ها نه تنها لیست عرضه ها را ارائه می دهند بلکه گاهی اوقات امکان فیلتر کردن بر اساس نوع عرضه (ICO IEO IDO) وضعیت (جاری آینده پایان یافته) و بلاک چین میزبان را نیز فراهم می کنند.

استفاده از این سایت ها به سرمایه گذاران کمک می کند تا به سرعت از فرصت های جدید مطلع شوند. با این حال تنها اتکا به لیست های ارائه شده کافی نیست. هر پروژه لیست شده باید به طور مستقل توسط سرمایه گذار مورد تحقیق و بررسی قرار گیرد تا از اعتبار و پتانسیل آن اطمینان حاصل شود. این سایت ها صرفاً ابزاری برای کشف هستند نه تأییدیه برای سرمایه گذاری.

توصیه می شود برای دریافت جامع ترین اطلاعات چندین سایت مختلف را بررسی کنید زیرا ممکن است یک عرضه خاص تنها در برخی از این پلتفرم ها لیست شده باشد. همچنین بسیاری از این سایت ها اطلاعات تکمیلی در مورد پروژه لینک به وب سایت رسمی وایت پیپر و کانال های شبکه های اجتماعی پروژه را نیز ارائه می دهند که می تواند نقطه شروعی برای تحقیقات بیشتر باشد.

شبکه های اجتماعی و گروه های تخصصی

در دنیای پرشتاب ارزهای دیجیتال شبکه های اجتماعی نقش حیاتی در اطلاع رسانی و ساخت جامعه دارند. پروژه های جدید بلاک چینی به طور فعال از پلتفرم هایی مانند توییتر (X) تلگرام و دیسکورد برای معرفی خود اعلام اخبار مهم و ارتباط با جامعه استفاده می کنند.

دنبال کردن حساب های رسمی پروژه هایی که به آن ها علاقه مند هستید در توییتر می تواند راهی مستقیم برای اطلاع از اعلامیه های مربوط به عرضه اولیه باشد. تیم های پروژه معمولاً جزئیات مربوط به تاریخ نحوه شرکت و پلتفرم برگزاری عرضه اولیه توکن خود را از طریق کانال های رسمی توییتر منتشر می کنند.

گروه ها و کانال های تلگرامی و دیسکورد نیز منابع بسیار مهمی هستند. بسیاری از پروژه ها کانال های رسمی در تلگرام و سرورهای اختصاصی در دیسکورد دارند که در آن ها به روزرسانی های لحظه ای پاسخ به سؤالات کاربران و اطلاعیه های مربوط به عرضه اولیه ارز دیجیتال را منتشر می کنند. عضویت در این گروه ها به شما این امکان را می دهد تا مستقیماً با تیم پروژه و سایر علاقه مندان در ارتباط باشید و از جزئیات مهم مطلع شوید.

شبکه های اجتماعی و گروه های تخصصی مانند توییتر تلگرام و دیسکورد کانال های حیاتی برای دریافت اطلاعات دست اول و لحظه ای در مورد عرضه اولیه های ارز دیجیتال هستند.

علاوه بر کانال های رسمی پروژه ها بسیاری از تحلیل گران اینفلوئنسرها و رسانه های فعال در حوزه ارزهای دیجیتال نیز در شبکه های اجتماعی فعالیت دارند و اخبار و اطلاعات مربوط به عرضه های اولیه جذاب را پوشش می دهند. دنبال کردن منابع معتبر در این پلتفرم ها می تواند به شما در کشف فرصت های جدید کمک کند. با این حال همیشه باید با احتیاط به اطلاعات منتشر شده در شبکه های اجتماعی نگاه کرد و قبل از هرگونه سرمایه گذاری تحقیقات کامل و مستقلی انجام داد.

استفاده از صرافی های ارز دیجیتال (Cryptocurrency Exchanges)

صرافی های ارز دیجیتال به خصوص صرافی های متمرکز بزرگ یکی دیگر از منابع مهم برای کشف عرضه های اولیه به ویژه عرضه های اولیه از طریق صرافی (IEO) و گاهی اوقات عرضه های اولیه در صرافی غیرمتمرکز (IDO) هستند که در پلتفرم های مرتبط با آن ها برگزار می شوند. بسیاری از صرافی ها بخش اختصاصی برای اعلام و برگزاری IEO دارند که به آن لانچ پد صرافی نیز گفته می شود.

صرافی های معتبری مانند بایننس (Binance) کوکوین (KuCoin) گیت دات آی او (Gate.io) و مکسی (MEXC) به طور مرتب IEOهای جدیدی را روی پلتفرم های خود برگزار می کنند. این صرافی ها معمولاً قبل از برگزاری اطلاعیه های رسمی منتشر می کنند که شامل جزئیات پروژه زمان بندی عرضه شرایط مشارکت و نحوه خرید توکن است. کاربران این صرافی ها می توانند از طریق وب سایت یا اپلیکیشن صرافی به این اطلاعات دسترسی پیدا کنند.

برای اطلاع از IEOهای آینده می توانید در خبرنامه های صرافی های مورد نظر عضو شوید یا بخش اعلامیه ها یا اخبار وب سایت آن ها را به طور منظم بررسی کنید. همچنین بسیاری از صرافی ها کانال های تلگرامی یا حساب های توییتر رسمی دارند که اطلاعات مربوط به IEOها را در آن ها نیز منتشر می کنند.

شرکت در IEOها از طریق صرافی ها اغلب فرآیند ساده تری نسبت به ICOهای سنتی دارد زیرا فرآیند احراز هویت و نگهداری دارایی ها معمولاً از قبل در صرافی انجام شده است. با این حال شرایط مشارکت در هر IEO ممکن است متفاوت باشد و گاهی اوقات نیازمند نگهداری مقدار مشخصی از توکن بومی صرافی برای شرکت در قرعه کشی یا تخصیص توکن است. بررسی دقیق قوانین و شرایط هر IEO قبل از مشارکت ضروری است.

لانچ پدها (Launchpads)

لانچ پدها پلتفرم هایی هستند که به طور خاص برای میزبانی و برگزاری عرضه های اولیه ارز دیجیتال به ویژه IDOها و گاهی اوقات IEOها طراحی شده اند. این پلتفرم ها نقش واسطه ای بین پروژه های جدید و سرمایه گذاران علاقه مند را ایفا می کنند و فرآیند کشف و مشارکت در عرضه های اولیه را تسهیل می کنند.

معمولاً برای شرکت در عرضه هایی که بر روی یک لانچ پد برگزار می شوند کاربران باید مقدار مشخصی از توکن بومی آن لانچ پد را برای مدت معینی نگهداری (Staking) کنند. این کار اغلب به آن ها حق شرکت در قرعه کشی برای تخصیص توکن های عرضه اولیه یا دریافت سهم تضمین شده (Allocation) بر اساس میزان توکن نگهداری شده را می دهد. این مدل به ایجاد تقاضا برای توکن خود لانچ پد نیز کمک می کند.

لانچ پدهای معروفی در اکوسیستم های بلاک چینی مختلف وجود دارند مانند بایننس لانچ پد (Binance Launchpad) که متعلق به صرافی بایننس است پولکااستارتر (Polkastarter) که بر روی پولکادات فعالیت می کند یا تراست پد (TrustPad). هر لانچ پد ممکن است روی نوع خاصی از پروژه ها یا بلاک چین ها تمرکز داشته باشد و قوانین و شرایط مشارکت متفاوتی داشته باشد.

برای اطلاع از عرضه های آینده در لانچ پدها می توانید به وب سایت های رسمی آن ها مراجعه کنید در خبرنامه هایشان عضو شوید یا آن ها را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید. لانچ پدها معمولاً تقویم عرضه های آتی را منتشر می کنند و جزئیات مربوط به هر پروژه و نحوه مشارکت را ارائه می دهند. شرکت در عرضه هایی که از طریق لانچ پدهای معتبر برگزار می شوند ممکن است ریسک کمتری نسبت به ICOهای کاملاً مستقل داشته باشد زیرا لانچ پدها معمولاً پروژه ها را قبل از پذیرش بررسی می کنند اما این به معنای تضمین موفقیت یا عدم ریسک نیست.

ریسک سرمایه گذاری در عرضه اولیه ارز دیجیتال

هرچند که عرضه اولیه ارز دیجیتال پتانسیل سودهای بالا را در خود جای داده است اما نباید از ریسک های قابل توجه مرتبط با آن غافل شد. این حوزه یکی از پرریسک ترین بخش های بازار رمزارزها محسوب می شود و سرمایه گذاران باید با آگاهی کامل وارد آن شوند. مهم ترین ریسک احتمال از دست دادن کل سرمایه است.

بسیاری از پروژه هایی که عرضه اولیه برگزار می کنند در مراحل بسیار ابتدایی توسعه قرار دارند. ممکن است تیم نتواند پروژه را طبق نقشه راه پیش ببرد با چالش های فنی یا بازاری مواجه شود و در نهایت پروژه شکست بخورد. در چنین حالتی توکن های خریداری شده ارزش خود را از دست می دهند یا به صفر می رسند.

ریسک دیگر کلاهبرداری (Scam) است. متأسفانه تاریخ عرضه اولیه ها مملو از پروژه هایی است که با وعده های بزرگ سرمایه جذب کرده اند اما در واقع هیچ محصول یا خدماتی نداشته اند و تیم پس از جمع آوری پول ناپدید شده است (معروف به Rug Pull). تشخیص پروژه های واقعی از کلاهبرداری ها نیازمند تحقیق و بررسی دقیق است.

سرمایه گذاری در عرضه اولیه ارز دیجیتال با ریسک بسیار بالایی همراه است و احتمال از دست رفتن کل سرمایه وجود دارد. تحقیق و بررسی کامل (DYOR) قبل از هرگونه مشارکت حیاتی است.

حتی پروژه هایی که کلاهبرداری نیستند و تیم توسعه دهنده تلاش می کند ممکن است به دلیل رقابت شدید مشکلات فنی یا عدم پذیرش بازار موفق نشوند. در نتیجه حتی اگر توکن در صرافی لیست شود ممکن است قیمت آن هرگز به سطوح مورد انتظار نرسد یا حتی از قیمت عرضه اولیه پایین تر بیاید. نوسانات شدید بازار کلی ارزهای دیجیتال نیز می تواند بر قیمت توکن های تازه عرضه شده تأثیر منفی بگذارد.

برای کاهش این ریسک ها تحقیق و بررسی کامل پروژه (Due Diligence) قبل از سرمایه گذاری ضروری است. مطالعه دقیق وایت پیپر بررسی سابقه و اعتبار تیم توسعه دهنده ارزیابی نقشه راه و اهداف پروژه تحلیل توکنومیک (نحوه توزیع و استفاده از توکن) بررسی جامعه کاربری و فعالیت پروژه در شبکه های اجتماعی و در صورت امکان بررسی کدهای پروژه از گام های مهم در این فرآیند هستند. هیچ سرمایه گذاری در عرضه اولیه بدون تحقیق کافی توصیه نمی شود.

چگونه از زمان عرضه اولیه ارز دیجیتال مطلع شویم؟

برای اطلاع از زمان برگزاری عرضه های اولیه ارز دیجیتال می توانید به سایت های ردیابی تخصصی مانند کوین مارکت کپ و آیکو دراپز مراجعه کنید شبکه های اجتماعی رسمی پروژه ها را دنبال کنید در کانال های تلگرامی و دیسکورد آن ها عضو شوید و اطلاعیه های صرافی ها و پلتفرم های لانچ پد را بررسی کنید.

چگونه عرضه اولیه ارز دیجیتال بخریم؟

خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال بسته به نوع عرضه متفاوت است. معمولاً باید در پلتفرم میزبان عرضه (سایت پروژه صرافی یا لانچ پد) ثبت نام یا کیف پول خود را متصل کنید دارایی مورد نیاز (مانند USDT یا ETH) را آماده کرده و در زمان مشخص شده طبق دستورالعمل پلتفرم توکن مورد نظر را خریداری کنید.

آیا سرمایه گذاری در عرضه اولیه ارز دیجیتال ریسک دارد؟

بله سرمایه گذاری در عرضه های اولیه ارز دیجیتال ریسک بسیار بالایی دارد. بسیاری از پروژه ها شکست می خورند یا کلاهبرداری هستند و احتمال از دست رفتن کل سرمایه وجود دارد. تحقیق و بررسی کامل قبل از سرمایه گذاری برای کاهش این ریسک ها ضروری است.

بهترین سایت برای اطلاع از عرضه اولیه ارز دیجیتال چیست؟

چندین سایت معتبر برای اطلاع از عرضه های اولیه وجود دارد که هر کدام مزایای خود را دارند. از جمله محبوب ترین ها می توان به CoinMarketCap (بخش ICO Calendar) ICO Drops و CryptoRank اشاره کرد. برای پوشش جامع تر بهتر است چندین منبع را بررسی کنید.

فرق ICO و IEO و IDO چیست؟

فرق اصلی در پلتفرم و نحوه برگزاری است. ICO (Initial Coin Offering) توسط خود پروژه به صورت مستقیم برگزار می شود. IEO (Initial Exchange Offering) توسط یک صرافی متمرکز واسطه گری و میزبانی می شود. IDO (Initial DEX Offering) بر روی یک صرافی غیرمتمرکز (DEX) یا پلتفرم لانچ پد غیرمتمرکز برگزار می شود.